vrijdag 18 september 2015

Belastingkantoor



Sinds pakweg anderhalve week vind ik het steeds vervelender worden om met passagiers in de taxi door de Raadhuislaan of de Lievekamplaan te rijden. Want dáár, op de hoek tegenover het politiebureau, staat het voormalige belastingkantoor. In april trokken de de ambtenaren eruit, binnenkort trekken de vluchtelingen erin. Driehonderd Syrische mannen komen er, begin vorige week besloot de gemeente Oss om hen op te vangen. 

Terecht, héél terecht! Ik ben trots op een gemeentebestuur dat als een van de eersten in Nederland dit besluit durfde te nemen. Maar als ik afga op de reacties in de taxi, zou ik haast denken dat ik -naast de beleidsmakers op het gemeentehuis- de enige inwoner van Oss ben die er zo over denkt. 

Wanneer ik maar één passagier tegelijk vervoer, valt het mee. Ik geef zo iemand niet de ruimte om af te geven op het genomen besluit. Waarom? Wat is er mis mee wanneer mensen hun mening verkondigen?
Daarmee is niets mis, maar wil je geloven dat ik het op den duur spuugzat ben om elke keer opnieuw die misverstanden recht te zetten, die onjuistheden onderuit te halen en die haat aan te horen? Dat werkt op mij erg ontregelend, op een drukke werkdag wil ik dat niet te vaak over me heen krijgen. Het is dus een soort zelfbehoud als ik mensen afleid zodra ik merk welke kant het gesprek op gaat. 


De vervelende gesprekken ontstaan meestal op de achterbank, wanneer ik meerdere passagiers vervoer. En wat je dan hoort is onvoorstelbaar. Een greep uit de afgelopen week, waarbij het mij opviel dat alleen vrouwen deze gesprekken voeren. Mannen hoor je helemaal niet over dit onderwerp:
"Ik heb twee dochters van 15 en 18, die heb ik al verboden om nog na het avondeten de deur uit te gaan. Zoveel mannen bij elkaar, en nog wel moslims ook. Die zijn zo hitsig, die moeten allemaal een vrouw, of misschien nog wel meer dan een. En maagden, die willen ze ook. Nee, Oss komt er nog wel achter dat ze fout zitten, als straks het aantal verkrachtingen en aanrandingen hier de pan uit rijst."
"Zoveel mannen bij elkaar, dat wordt Sodom en Gomorra. Die zitten zonder hun vrouw, die pakken elkaar. En als ze dan uiteindelijk een vrouw vinden, zul je zien dat ze een enge ziekte hebben opgelopen door al dat homogedoe."
"Sluit je deuren maar goed. Al die mensen die niks meer hebben gaan natuurlijk op zoek. Die willen ook luxe. Voor je het weet ben jij je mooie flatscreen kwijt. Want als ze hem zelf niet kunnen gebruiken, komt het geld dat ze ervoor kunnen krijgen altijd van pas." 
"Let maar op, de meeste mensen die hier komen zijn gelukszoekers of terroristen. Echte vluchtelingen zijn er maar een paar en die zijn er zo slecht aan toe, die halen het niet tot Oss."
"Ze pikken al onze huizen en banen in. Wij hebben jaren gewerkt om hier iets op te bouwen. Laat ze dat zelf in hun eigen land gaan doen." 
"Wij moeten met z'n allen een vuist maken, alle inwoners van Oss samen. Dan ziet de gemeente vanzelf dat wij dit niet willen."
"Als we nou eens echt met honderden tegelijk dat belastingkantoor aanvallen, nu, nou het nog niet bewoond is. Dan gooien we alle ruiten in en vernielen er zoveel dat de gemeente er niemand meer durft te huisvesten. En omdat we met zoveel woedende mensen zijn, durft de politie ook niks te doen."
"Het wordt tijd dat Rutte oprot en Wilders het overneemt. Dat is de enige manier om deze misstanden nog tegen te houden." 

Een tijdlang lukt het mij mijn mond te houden, want als taxichauffeur mag ik mensen ook weer niet echt op hun plek zetten. Maar soms kan ik me niet meer inhouden en móet het eruit. Nee, ik zal passagiers nog steeds niet schofferen, maar ik probeer hen in ieder geval wat meer inzicht te laten krijgen. Voor zover dat nog lukt dan. 

Als het dus weer eens over seks gaat, probeer ik ze zich voor te laten stellen hoe dat is om daar als gevluchte man in dat belastingkantoor te zitten. Je hebt wekenlang, soms maandenlang gezworven. Je bent uitgeput. Je bent doodsbang. Eindelijk heb je Rutte's bed, bad en brood gevonden en kun je even tot rust komen. Maar ook niet lang, want je zit enorm in onzekerheid. Waar zijn jouw vrouw en jouw kinderen gebleven? Jouw ouders, hebben die het gered? Misschien heb je die onzekerheid niet meer, omdat je al weet dat je het als enige van de familie overleefd hebt. Het is te hopen dat je in Oss voldoende rust krijgt om de rouw toe te laten, maar in zo'n drukbevolkt belastingkantoor heb je nauwelijks de mogelijkheid om echt tot jezelf te komen, laat staan om bij je verdriet stil te staan. Je zit hier tussen onbekenden, je deelt je kamer met iemand die je niet kent of niet mag. Of allebei, misschien wel. De spanning is groot, het verdriet ook. Overleven, daar komt het nu nog steeds op aan. 

Heb je dan de energie of de behoefte om achter de vrouwen aan te gaan? Of heb je dan als heteroman opeens een dringende behoefte om jouw kamergenoot te bestijgen? Of ga je dan opeens gestolen spullen hamsteren? Waar zou je die trouwens moeten laten? 
Zonder de behoeftepiramide van Maslow expliciet te benoemen kan ik ook wel omschrijven dat nu het onderdak en voedsel geregeld zijn, mensen eerst veiligheid en rust moet hebben voordat ze aan een volgende fase toekomen. Je kunt nu wel zeggen dat ze veilig zijn nu ze uit het oorlogsgebied zijn, maar een veilig gevoel hebben is iets heel anders. Dat moet groeien en zoiets kan lang duren.En ja, ik weet het, Maslow laat seks bij de allereerste levensbehoeften horen. Maar in de praktijk blijkt dat veel mensen daar pas echt aan toe komen als ze ook veiligheid en rust ervaren.
Hoe dan ook, het beeld van een van sekshonger kwijlende massa of van een legertje inbrekers is zwaar overtrokken, zo niet volslagen belachelijk. Maar dat laatste woord zeg ik natuurlijk niet tegen klanten.


En dat het allemaal gelukszoekers of terroristen zijn? De kans dat er enkele naar Nederland komen is best mogelijk. Maar als je ziet hoe het er in Syrië aan toe gaat, denk ik dat die kans heel klein is. De terroristen hebben ze daar nodig, die hebben geen behoefte om hierheen te komen. Gelukszoekers wel, dat zijn die vluchtelingen in feite allemaal. Maar geluk zit hem niet in geld of goederen. Geluk zit hem in veilig leven met jouw dierbaren. Niet meer bang zijn doodgeschoten te worden, elke dag te eten hebben, een dak boven je hoofd, werk, erkenning. Al die dingen die er in Syrië niet meer zijn. En als Wilders c.s. nou eens naar Maslow hadden geluisterd, dan wisten ze dat ook. 

En de toekomst? Het zou mooi zijn als er weer rust in Syrië zou komen, maar de geschiedenis leert dat in die regio al eeuwenlang de strijd steeds oplaait. Dus ik heb niet zoveel hoop voor dat schitterende land dat ooit de bakermat van onze beschaving was. 
Kijkend naar de geschiedenis ga ik ervan uit dat op den duur een deel van de vluchtelingen teruggaat. Dat is altijd en overal zo geweest. Wat óók altijd en overal gebeurde, is dat een deel van de vluchtelingen zich voorgoed vestigt in hun nieuwe vaderland. En wat je nog meer uit de geschiedenis leert, is dat zelfs de grootste 'invasies' na verloop van tijd hun plek vinden en totaal assimileren met de oorspronkelijke bevolking. En ja, ook hun cultuurverschillen worden in de bestaande cultuur ingevoegd. Dachten jullie nu echt dat alle Nederlandse gebruiken al duizenden jaren hier bestaan? Nee hoor, onder invloed van andere culturen past onze cultuur zich steeds aan. Dat is altijd al zo geweest: eerst is er weerstand, maar tenslotte krijgt je een mooie, kleurrijke mix. Dat kan soms enkele generaties duren, maar het komt er altijd.

En wat betreft dat werk en die huisvesting: meer mensen betekent vanzelf dat er meer werk gedaan moet worden. Op den duur komen er dus steeds meer banen. Huisvesting zal aanvankelijk moeilijk zijn, maar over enkele jaren hebben we voldoende woonruimte erbij gebouwd. Hoe denken jullie dat al die mensen uit voormalig Indië rond 1950 in een platgebombardeerd Nederland zijn opgevangen? Er was een gigantische woningnood, maar op den duur is dat allemaal opgelost. Dat zal weer gebeuren. 
De meeste overlevers zijn jong en sterk. Ben maar blij dat we er die zoveel bij krijgen terwijl bij ons de vergrijzing steeds verder toeslaat. 

En zelfs als je er niet blij mee kunt zijn, dan nog zul je het moeten accepteren. Het is een voldongen feit dat Europa overspoeld wordt door vluchtelingen. Tegenhouden heeft geen zin, als je het voor jezelf leefbaar wilt houden, kun je beter de schouders eronder zetten en kijken hoe je mee kunt helpen om het voor iedereen leefbaar te maken. 

De grootste taak voor de overheid is misschien nog wel om de Nederlandse bevolking aan dit idee te laten wennen. Door de strot duwen moet noodgedwongen op dit moment wel, omdat je die hordes vluchtelingen niet eerst enkele jaren kunt laten creperen totdat wij consensus bereiken. Maar door de strot duwen geeft ook veel meer weerstand. Ga dus met die publieke opinie net zo hard aan de slag als met de vluchtelingenopvang, alleen dan hebben we kans om er voor alle partijen een win-win situatie van te maken. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten