Nog één rit en dan zit mijn dienst erop. Fijn. Ik heb honger. Het zal wel uitlopen, want als ik om 18:00 uur nog van Den Bosch naar Wageningen moet, ben ik echt niet om 19:00 weer terug. Maar wat moet, moet.
Mustafa blijkt een 17-jarige Syrische asielzoeker, een vriendelijke,
vrolijke knaap die met een zwaar accent toch goed Engels spreekt. Ik haal hem
op bij de IND.
“Heb je al gegeten?” vraag ik hem terwijl ik de navigatie
instel. Als alles meezit doen we 44 minuten
over de reis. “Eh, nee”, antwoordt hij. “Eigenlijk heb ik vanaf vanmorgen 6 uur
niet meer gegeten. Toen werd ik opgehaald omdat ik op tijd hier moest zijn.