zondag 24 januari 2016

Heesch



Je zult toch maar bijvoorbeeld in eh... ik noem maar iets... Heesch wonen. Er zijn plannen om aan de rand van jouw dorp een AZC te bouwen. Je hebt daar natuurlijk vragen over, of twijfels, maar van de andere kant besef je ook wel dat asielzoekers nou eenmaal ergens opgevangen moeten worden. En zoveel nieuwe inwoners -al dan niet tijdelijk- geven Heesch misschien ook weer de mogelijkheid om het voorzieningenniveau in het dorp wat op te krikken. Of misschien kunnen die asielzoekers als vrijwilliger nog aan de slag, of misschien... nou ja, vul maar in. Kortom: je hebt de nodige vragen, maar je begrijpt ook dat sommige dingen nou eenmaal nodig zijn en dat je dan maar het beste allemaal samen naar pragmatische oplossingen kunt zoeken.

En dan is er die beruchte maandagavond. In één klap weet heel Nederland waar Heesch ligt en wat daar te doen is. Als men het in het verleden over de Osse Bende had, kon je nog denken "Ha, dat was lekker niet hier, maar bij de buren. Hier bij ons is het tenminste pais en vree". Dat laatste kun je nu wel vergeten. Dreigementen, aanvallen, kogelbrieven, het maakt het leven in Heesch er niet gemakkelijker op. Maar enfin, je doet het er maar mee. Want wat moet je anders. Maar intussen loop je wel met een grote boog om alles heen dat op actie en verzet lijkt. Je wil niet met die relschoppers vereenzelvigd worden, enerzijds omdat je het inhoudelijk niet helemaal -of helemaal niet- met hen eens bent, anderzijds omdat je hun manier van actievoeren verfoeit. Dus houd je je wijselijk overal buiten.

Tot vandaag.

Vandaag hoorde ik van verschillende klanten in de taxi dat er iemand op de stoep stond met een handtekeningenlijst. "Een petitie tegen de bouw van het AZC, of u hier maar even wilt tekenen". 
En wat doe je dan? Sta je dan stram voor jouw ideeën? Verdedig je die te vuur en te zwaard? Nee, natuurlijk niet. Want zoals gezegd ben je ook niet heel erg gelukkig met de gang van zaken. Het verschil tussen jou en die actievoerders is dat jij bereid bent om je te voegen naar de omstandigheden. Want als een deel van de mensheid het echt moeilijk heeft, dan moeten we met z'n allen maar een beetje inschikken, of we nou willen of niet. Maar echt jubelen om de komst van een AZC doe je ook niet.

Hoeveel mensen uit Heesch zijn vandaag op die manier overrompeld? 
Hoeveel mensen hebben maar getekend om ervan af te zijn, van die opdringerige stemmenronselaars?
Hoeveel mensen hebben getekend uit pure angst? Niet omdat ze bang zijn voor vluchtelingen, maar omdat ze bang zijn voor de haatdragende, oorlogszuchtige en dreigende dorpsgenoten? Want kijk maar eens wat er tot nu toe is gebeurd met mensen die lieten weten dat ze vóór de komst van asielzoekers zijn. Dreigementen en eieren tegen het huis zijn nog maar het begin. En vanuit het idee "wie niet voor ons is, is tegen ons" kunnen diezelfde dorpsgenoten jou en jouw gezin ook onder handen nemen als je niet tekent.

Nee, het bovenstaande gebeurt niet in een bananenrepubliek. Het gebeurt niet in een dictatoriaal bestuurd land. 
Het gebeurt op dit moment, nog geen twee kilometer hiervandaan.
Als ik af ga op wat mijn passagiers vertelden, zijn de meesten van hen vooral bang voor repercussies als ze niet zouden tekenen. “Val niet op, dan ben je nog het veiligst”, zei een mevrouw.

Ik hoop van harte dat de instanties die deze geronselde handtekeningen krijgen aangeboden heel goed beseffen dat een bepaald percentage beslist alleen maar uit angst gezet is. En die angst geldt dan niet de vluchtelingen en asielzoekers, maar de eigen dorpsgenoten. En dat maakt het leven in Heesch op dit moment bijzonder zwaar, lijkt mij. Ik heb met de Heeschenaren te doen.

2 opmerkingen:

  1. Wat een enorm kulverhaal. De man die bij mij aan de deur kwam vroeg mij heel vriendelijk of ik, indien ik tegen het AZC was, een handtekening wilde plaatsen. Als ik niet wilde tekenen, geen probleem, er moet ruimte zijn voor discussie. Was je erbij? Woon je in Heesch? Oordeel dan niet, van ronselen was in de verste verte geen sprake. Ook jij lijkt alleen het geluid van de oproerkraaiers te horen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Om te beginnen zou ik het prettig vinden om te weten wie er reageert. Maar goed, jij zult er wel je reden voor hebben dat je anoniem wilt blijven.
    Verder geloof ik best dat er keurige mensen aan de deur geweest zijn. De een iets keuriger dan de ander, maar ik ga ervan uit dat 98% zich heel netjes gedragen heeft.
    Het enige dat ik verwoord, zijn de gevoelens van enkele bejaarde mensen die ik sprak en die dus wel iemand aan de deur hebben gehad. Zij beklaagden zich niet dat deze mensen tijdens dat bezoekje grof, lomp of gewelddadig waren, maar zij vertelden -onafhankelijk van elkaar- dat ze het doodeng vonden als er bekend zou worden dat zij niet tegen een AZC zouden zijn. Als zo'n lijst in verkeerde handen zou vallen, dan kregen deze mensen misschien ook wel eieren tegen de gevel, of een steen door de ruit. Na wat er vorige week in Heesch is gebeurd zijn mensen heel erg huiverig geworden. En dat is het enige dat ik hier weer wilde geven: hou er rekening mee dat er ook mensen zijn die uit angst hebben getekend, ongeacht of die angst "tussen de oren zat" of reëel was. Angst betekent dat je niet vrijwillig tekent.

    BeantwoordenVerwijderen