Tango

Elke zondagavond is het raak, dan gaat Marinus dansen. Met de taxi, want om midden in de nacht nog drie dorpen door te moeten fietsen om weer thuis te komen, dat vindt hij teveel van het goede. Hij bestelt de taxi vroeg, om 18.00 precies. We kunnen een kwartier te vroeg of te laat voor de deur staan en misschien moeten we nog meer mensen ophalen. Marinus is graag op tijd bij de danszaal. "Liever een tas koffie vuraf, as un kwartier te loat op de vloer. Want dan moete de uurste nummers missen."

Vroeger danste Marinus ook veel, met Jaantje, zijn vrouw. Maar zij kreeg darmkanker en kon al snel helemaal niks meer. Twee jaar was ze ziek, ging ze ziekenhuis in en ziekenhuis uit, reisde ze van chemo naar bestraling en terug. Als ze thuis was, zorgde Marinus voor haar. Hij kookte en deed het hele huishouden. Dat hadden ze al lang geleden zo afgesproken en Marinus en de kinderen hadden van Jaantje de fijne kneepjes geleerd. Net zo goed als dat Jaantje van Marinus leerde hoe ze de tuin bij moest houden, of haar fiets repareren of een kapot koffiezetapparaat weer aan de praat krijgen. Dus kookte Marinus voor zijn Jaantje de sterren van de hemel, maar het mocht allemaal niet baten. Jaantje overleed, nu zeven jaar geleden. "En kunde geleuve da ik d'r nog steeds elken dag mis? Ik voel me echt gruwelijk allenig nou."

Maar dat gemis zal Marinus buiten de taxi niet snel uitdragen. Oh nee, dan denken de vrouwen dat hij op zoek is. Dat is hij ook wel een beetje, maar eigenlijk zoekt hij meer gezelligheid dan een nieuwe levenspartner. Want Jaantje vervangen, dat kan niemand. Als Marinus iemand op de koffie vraagt, dan kan zo iemand al snel denken dat hij avances maakt en dat wil hij niet. Daarom gaat hij dansen. Niet alleen op zondagavond, maar ook door de week. Dansen kan met wisselende partners en als je na afloop iemand snel een zoentje geeft, is er niks mis. "Da heurt er 'n bietje bij, witte?"

Op de vloer is Marinus in zijn element. In Latijns-Amerikaanse dansen blinkt hij uit: samba, rumba, foxtrot, chachacha, jive, maar vooral de koningin van alle dansen, de tango. Hij danst de sterren van de hemel. Als er een beetje een goede band speelt, dan is Marinus echt van zeven tot elf op de vloer. En bij een tango wordt er soms bijna gevochten. De meeste vrouwen willen alleen maar met Marinus de tango dansen, omdat hij het echt doet zoals het moet, met alle zwaaien en zwieren die erbij horen. "Witte da ut soms verrekkes lastig is om te kieze? Want aal die vrouw' nimme ut oe kwalijk as ge hun nie kiest."

Toegegeven, Marinus is niet meer de jongste. Sterker nog, hij schat zelf in dat hij de oudste is van de vaste bezoekers. Het zijn allemaal 40-plussers, maar een bovengrens hanteren ze niet. En laten we eerlijk zijn, met zijn spijkerbroek en leren jasje, het bovenste knoopje van zijn overhemd nonchalant open, een volle dos wat grijs dooraderd rossig bruin haar en een royale glimlach ziet hij er beslist niet onaantrekkelijk uit. Het gebeurt dan ook wel vaker dat een van de dames toenadering zoekt om 's avonds met Marinus mee naar huis te mogen, maar daar begint hij niet aan. Hoe eenzaam hij soms ook is, Jaantjes plaats in bed blijft onbezet. "Om ze dan te ontloope, goa ik mar vruug noar huis op an. Want as ik irlijk moet zèn, ben ik noa elluf uure ook wel op hor. Moar da mag ok wel. Vollegende moand wor ik er aachtentaggentig."