...zou de kans niet denkbeeldig zijn dat hij vanmorgen tegen mijn moeder had gezegd: "Mam, het wordt zo'n mooie dag vandaag, zullen we eens een eindje gaan toeren? Naar de bollenvelden bijvoorbeeld? En dan niet naar Lisse of zo, maar naar Noord-Holland. Dan gaan we op de terugweg bij Chrisje op de koffie." Want zomaar op goed geluk rond gaan toeren en zien wat er allemaal voor bijzonders op zijn pad kwam, was echt een hobby van mijn vader.
Na de Bijlmer -die enorm meeviel- gingen ze verder naar het zuiden, tot voorbij Utrecht. "Zie je dat mam, Nieuwegein. Woont daar niet Mien van tante Sjaan van ome Piet zijn achterbuurvrouw? Zullen we eens kijken of die thuis is?"
Niet thuis natuurlijk, dus maar weer verder naar het zuiden.
"Zeg mam, we zijn nou bijna bij Zaltbommel. Als we hier nou eens afslaan, dan kunnen we nog mooi een stuk van de Betuweroute meepakken." Zo gezegd, zo gedaan en moe maar voldaan zouden ze daarna weer op huis aan gaan.
Maar goed, mijn vader is niet 20 jaar jonger en hij is zelfs al 10 jaar geleden overleden. Dus heb ik vandaag deze route maar gereden.
Het voelde als een vakantiedag (vandaar bovenstaande beschrijving), maar ik deed het in opdracht van de baas, kreeg ervoor betaald en ik had natuurlijk bijna de hele rit klanten in de auto. Zo te werken is echt gezellig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten