vrijdag 30 januari 2015

Roadrunner


Bij elk taxibedrijf heb je supersnelle chauffeurs, gewone chauffeurs en slome duikelaars. Bij ons bedrijf zijn we in de gelukkige omstandigheid dat we een echte roadrunner in de gelederen hebben, een superchauffeur die in 10 minuten van Nijmegen naar Oss rijdt. Vooruit, soms loopt het iets uit en is het een kwartier, maar dat ligt dan aan de drukte op de weg. Echt waar, hij is echt zo snel. Hij klokt het zelf op zijn horloge en dat liegt niet. "Nog een beetje oefenen, dan kan ik tegen de klok inrijden", grapt hij wel eens. 

Roadrunner is een lichtend voorbeeld voor ons allen, want ondanks zijn snelheid krijgt hij nooit een bekeuring. "Hoeft ook niet, want ik overtreed zelden de snelheidslimiet", zegt hij dan. "Ik ben zo snel door goed vooruit te kijken, snel en slim gebruik te maken van elk gaatje dat me geboden wordt en door niet te lang bij de mensen aan de deur te staan treuzelen. Staan ze niet klaar? Jammer dan, dan bellen ze maar een nieuwe taxi. Ik rij door." Met dat laatste ben ik niet zo gelukkig, maar op de rest van Roadrunners kwaliteiten ben ik stikjaloers.

Natuurlijk heeft het management tijdig ingezien dat Roadrunner te goed is om alleen maar achter het stuur te zitten. Als hij af en toe als centralist of planner wordt ingezet, kan hij andere chauffeurs misschien aansporen om óók wat meer vaart te maken. Zo heeft iedereen profijt van zijn voortreffelijke kwaliteiten. En dus werkte Roadrunner afgelopen woensdagavond bij de centrale, terwijl ik taxidienst had. O heerlijk, misschien zou hij me nog wat meer kneepjes van het vak bij kunnen brengen. 

Helaas, ik moest het al snel opgeven. Ik was in Oss, toen ik om 17:30 de melding kreeg dat ik om 18:00 in het ziekenhuis in Den Bosch twee mensen op moest halen die naar Den Bosch oost moesten. Ondanks dat ik het bejaarde echtpaar binnen moest gaan zoeken, zaten ze zelfs enkele minuten vóór zes al in de taxi. Ik was trots op mezelf!
Intussen waren de volgende opdrachten ook al binnengekomen op de BCT: om 18:20 een
 persoon met een indicatie voor individueel vervoer van achteraan in de Groote Wielen naar Coudewater, om 18:30 een persoon van De Binckhorst naar Haaren; om 18:30 een persoon van Vlijmen naar Waspik. Hoe moest ik dát ik hemelsnaam oplossen? Voor de nummers twee en drie had ik ook maximale reistijden opgekregen, waardoor de toch al onlogische combinatie helemaal niet meer binnen de tijd te rijden was. Ik wist werkelijk niet wat ik hiermee aan moest.

Natuurlijk! Roadrunner zou het antwoord wel weten. Ik besloot hem te bellen. Hij nam de telefoon al op met de mededeling: "Twee en drie gaat je niet lukken, maar ik bel nummer drie wel even op om te zeggen dat het wat later wordt." He, gelukkig. 
Vervolgens ging het bij nummer één toch nog mis, omdat deze zware kernautist eerst al zijn rituelen af moest werken voordat hij in de taxi stapte. Toen zijn woonbegeleider hem aanspoorde tot wat meer haast, raakte die jongen zo van slag dat hij opnieuw moest beginnen. Daardoor zat klant nummer twee pas om 18:49 in de taxi, net enkele minuten buiten het kwartier speling dat wij hebben. Netjes op maximumsnelheid reden we langs alle flitskasten naar Haaren en daar moest ik toch ook echt even naar het toilet. Dat moest ik al toen ik nog in Oss was, maar gezien de haast bleef ik het maar ophouden. Nu knapte ik bijna. Maar ja, daarmee ging er wel vier minuten van mijn tijd af. 

Onderweg naar Vlijmen belde ik Roadrunner nog eens. "Heb je nog iets met die klant kunnen regelen of is er een andere taxi heen?" "Nee, hij staat nog te wachten. Ik heb hem gezegd dat het tussen kwart voor zeven en zeven uur wordt." "Hoe kun je dat nou maken, het is al zeven uur geweest. Dat red ik toch nooit?" "Jij niet nee, maar als je door had gereden en niet zo treuzelde was het beslist wel gelukt. Mij zou het wel gelukt zijn." Ai, als Roadrunner echt zo goed is, heb ik nog heel veel te leren. 

Binnendoor over Helvoirt en Cromvoirt naar Vlijmen, veel 30km-wegen en hopelijk geen flitskasten. Zo ja, dan mag ik binnenkort mijn rijbewijs inleveren en ben ik brodeloos. In Vlijmen stond de klant gelukkig al beneden in het appartementengebouw te wachten, om 19:24 zat hij in de auto. "Weet u chauffeur, ik neem u niets kwalijk. Als die man die mij belde nou gewoon had gezegd dat het half acht zou worden, dan was ik in mijn appartement blijven wachten. Maar onze lift is stuk en ik ben bang dat ik niet op tijd beneden ben als de taxi voor de deur staat. Daarom ben ik om kwart voor zeven al naar beneden gegaan en nu ben ik door en door verkleumd van drie kwartier in die ijskoude hal. Dáár baal ik van." Ik begreep het. Het zou mij niet verbazen als hij later die avond tegen zijn vrienden zou zeggen dat hij schijtziek wordt van ons taxibedrijf. "Ze beloven je van alles en ze brengen er niks van terecht."

Ik baalde ook. Blijkbaar kan ik de standaard van Roadrunner écht niet halen. Maar mijn collega's lukt dat ook niet. En ineens viel het kwartje! Zou het niet mogelijk zijn dat Roadrunner zich aan ons aanpast? Dat hij bij zijn eigen rijtijden gewoon standaard 20 of 25% optelt, voordat hij een planning voor ons maakt? En als het dan toch nog nodig is om klanten te bellen vanwege een vertraging, dan kan hij beter een slechte prognose geven. "Meneer, het is zó vreselijk druk, die taxi kan er nooit vóór half acht zijn." De klant is dan uit zijn hum, maar als je het goed brengt begrijpt hij het wel. Vervolgens sta ik vijf, of misschien zelfs tien minuten eerder voor de deur. "Sorry dat ik laat ben. Ik heb alles op alles gezet om u maar zo snel mogelijk op te halen. Maar u weet het, het is ontzettend druk." Op dat moment is de klant blij verrast dat ik er toch eerder ben dan beloofd. 
En dan horen zijn vrienden 's avonds: "Wat een service van dat taxibedrijf! Eerst bellen ze me netjes op dat het een heel stuk later wordt. Ik balen als een stekker, maar ja, het is niet anders. En omdat ik wist dat het fors uitliep, heb ik thuis nog even zus-of-zo kunnen doen. Toen was de tijd zó om en uiteindelijk had de chauffeur ook nog haar uiterste best gedaan om wat eerder te komen. Top-bedrijf!"

Ik ga het toch eens voorstellen aan Roadrunner. Want ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat ik hem qua rijden toch nooit zal kunnen evenaren. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten