Warm

Soms ben ik blij als ik iets op de automatische piloot kan doen. Niet meer bewust nadenken, maar automatisch handelen en intussen mijn geest vrijhouden voor gedachten over heel andere dingen. Of tijdswinst, ook al zo'n voordeel van geautomatiseerde handelingen. Maar net zo automatisch als de handeling zelf, is ook het "aan-uitknopje" van mijn automatische piloot. De handmatige besturing van mijn persoontje neemt het vanzelf over zodra er iets in beeld komt dat afwijkt van de gangbare norm. Gelukkig maar. 
Wat moet dat dan lastig zijn als je zó vastzit in je denken en handelen dat je niet weet hoe je met nieuwe omstandigheden om moet gaan. Aanpassen? Ho maar! Je gaat gewoon door zoals je dat altijd geleerd hebt. 

Zoals Thea. Vandaag -1 november 2014, de warmste 1 november ooit- ging ze een weekendje logeren bij haar vriend, ik bracht haar weg. Maar voordat ze in de auto zat, hebben haar begeleidster en ik heel wat moeite moeten doen.
"Ik moet mijn winterjas hebben, waar is die?"
"Ach Thea, da's toch veel te warm. En je hebt ook al een dik vest aan."
"Dat maakt niet uit. De R zit in de maand en het is Allerheiligen. Met Allerheiligen moet ik altijd een winterjas aan. Anders word ik ziek."
"Maar andere jaren is het nooit 21 graden op Allerheiligen. Jouw vest is echt genoeg."
"En mijn bodywarmer dan? Mag ik die wel meenemen? 

Als Thea eindelijk bij de taxi staat, heeft ze een dikke gebreide das enkele keren om haar hals geslagen. Een gewatteerde bodywarmer over haar dikke vest, daaronder een dunne coltrui, zo wil ze mee. "Weet je het zeker, Thea?" "Ja, anders word ik ziek. In november moet je gewoon altijd warme kleren aan."
In de taxi staat de airco aan. Ik zit zelf in hemdsmouwen en vind het bij vlagen ook behoorlijk warm achter het glas. Thea zit naast me te puffen. "Die das mag echt wel af hoor." "Ja, maar dan word ik ziek. Ik ben helemaal bezweet, als ik die das nu afdoe vat ik zo een kou." 

Twintig minuten duurt de rit, ik zie Thea alleen maar roder worden. De druppels staan op haar voorhoofd. Als we bij haar vriend de straat inrijden, zucht ze: "Eindelijk, dan kan ik dadelijk al die warme kleren uit. Want hij zal toch zeker de verwarming wel aan hebben? Het is november, dan moet dat. Toch?"