Kaal

Dagelijks gaat ze op bezoek bij haar man in het verpleeghuis. Dat zal niet lang meer duren, mevrouw hoopt binnenkort de sleutel te krijgen van een rolstoelvriendelijk appartement. Dan kan haar man weer bij haar komen wonen. 

Het huis van mevrouw is gemakkelijk te vinden, in een bijna kale straat is de royaal beboomde voortuin een oase. Tussen de hoog opgegroeide krulhazelaar en al jaren niet meer gesnoeide forsythia bloeit een enorme fuchsia. Er zitten zelfs bessen in.
Mevrouw kijkt en wijst met mij mee. "Zie je dat? Mooi he?"

Dan stapt ze in de taxi, met een diepe zucht. "Tja, dat groen zal ik nog het hardst missen als we naar een appartement verhuizen. Maar mijn buren zullen vreselijk blij zijn als ik weg ben. Ze weten het nog niet, maar als het zover is, springen ze een gat in de lucht. Want dan kan mijn tuin weg."

Ik kijk haar een beetje ongelovig aan. "Weg? Hoezo?"
"Nou, alle buren zijn allergisch voor blaadjes. Dat zie je toch?"
Beide huizen aan de rechterkant hebben een betegelde voortuin. Bij het ene huis staat in het midden van de tegels een bloembak met een grote vetplant, bij het andere huis is het stoepje smetteloos schoon en leeg. De buren aan de andere kant van de oase hebben de voortuin vol grind, met één kaal boompje in het midden. 
Kaal? Begin september?
Mevrouw ziet mij kijken en zegt: "Dat is een appelboompje. De buurman heeft vorige week de appels geoogst, daags daarna heeft hij één voor één alle blaadjes geplukt. Die man is zó ontzettend bang dat er blaadjes in zijn voortuin liggen, dat hij ze op voorhand allemaal verwijdert."

Ai, wat moet die man een slapeloze nachten hebben, als hij denkt aan de bladervracht die hij over twee maanden uit de tuin van de buurvrouw over zich heen krijgt. En wat zal het een feest zijn als hij hoort dat mevrouw gaat verhuizen. 
"Ik verwacht dat daags na mijn verhuizing de buurt mijn hele tuin platgooit", mijmert mevrouw. Daar zou ze best gelijk in kunnen hebben.

O, ik moet er niet aan denken dat ik ooit zo'n huis toegewezen zou krijgen. Niet vanwege het huis, maar vanwege de buurt.