Een vriendelijke groet en mijn welgemeende excuses, daar begin ik maar mee. Of eigenlijk niet zo welgemeend, want ik ben ook boos op de planner die geen rekening hield met vrijdagmiddagspits, naar huis kerende vakantiegangers, ellende rond de tunnel-in-aanbouw in Maastricht en ander ongerief op de weg. Ik sta dus anderhalf uur te laat hier in Maastricht op de stoep, bij een mevrouw die naar Helmond wil. Maar ik slik mijn eigen ergernis weg, om het voor de klant nog acceptabel te houden. Het helpt niet, dat blijkt wel.
"Je hebt geluk. Ik had me voorgenomen dat als je er over twee minuten nog niet zou zijn, ik de rit zou afbellen." Ze draait zich om, ziet het gele busje dat ik voor haar deur heb geparkeerd. "Je wilt toch niet dat ik daarin meega, he? Dat is zo'n mongolenbusje. En Van Driel, wat is dat nou voor een bedrijf? Daar heb ik nog nooit van gehoord."
Terwijl ik haar in "het mongolenbusje" help, leg ik haar uit dat Van Driel een Brabants taxibedrijf is. Ik heb enkele passagiers naar Zuid-Limburg gebracht, en vervolgens mag ik deze mevrouw weer mee naar Brabant nemen.
Ze gelooft me niet. "Ik rijd al 27 jaar met de taxi, eerst via de gemeente en toen Valys werd opgericht, was ik een van de allereerste klanten. Ik heb het nog nooit meegemaakt dat een taxibedrijf uit een andere regio Valyspassagiers meeneemt. Bovendien word ik altijd in echte taxi's vervoerd, in Mercedessen of zo. Gewone auto's in ieder geval."
Even is ze stil, haast hoorbaar denkt ze na. Dan neemt ze resoluut de portierklink in haar hand. "Ik vertrouw het niet. Je kunt dan nog zo'n mooi uniform dragen, maar een Valysrit in zo'n busje dat kan niet. En dan nog wel van een bedrijf dat hier 150 kilometer vandaan zit. En jij vraagt naar mijn Valyspas, dat heeft nog nooit iemand gedaan. Echte chauffeurs doen dat niet. Nu val je toch echt door de mand, als chauffeur. Ik weet wanneer ik word opgelicht."
Mijn busje rijdt al. Ik voel er niks voor om te stoppen. Zolang ik rijd, zal ze toch immers niet uitstappen... of toch? Ze houdt gelukkig in. Dan wil ze weten hoe lang ik al taxi rijd, en of ik echt wel gediplomeerd ben. "Mijn taxipas kunt u daar zien. Hij zit daar voor u, op het dashboard, in de boardcomputerterminal." (Nu ik het woord uitschrijf, besef ik pas waarom wij dat ding gewoon BCT noemen.)
Ze heeft meteen haar antwoord paraat: "Dat zegt niks, echte taxibedrijven werken met heel andere kastjes, waar niet de pas van de chauffeur in zit, maar waar het pasje van de klant doorheen moet." Dus dat weet ze wel, terwijl ze zojuist zei dat ze haar pasje nog nooit had laten zien. Wat mevrouw beschrijft, is het oude systeem waar wij net twee maanden vanaf zijn, maar dat wil ik haar niet eens meer uitleggen.
Ik kan overal op ingaan, maar voorzie dat het een echt welles-nietes verhaal wordt. En met een lange rit voor de boeg heb ik daar geen zin in. Gelukkig rijden we nog steeds stapvoets in de file door Maastricht, dus begin ik maar over de tunnel die hier gaat komen. Mevrouw gaat meteen over op een uitgebreide uitleg, voorzien van haar persoonlijke mening over elk detail. De rest van de rit gaat zo verder. Want zodra ze is uitgepraat, valt er een korte stilte waarna ze weer de welles-nietes discussie wil hervatten. Ik zorg dus dat ik steeds wat neutrale omgevingsvragen paraat heb.
Voor we het weten zijn we in Helmond. "Weet je dat het me achteraf gezien erg meevalt? Je bent in ieder geval een echte chauffeur en je hebt me rechtstreeks naar Helmond gebracht. En ik heb mazzel, want ik weet ook wel dat ik deze rit niet hoef te betalen en dat hij niet van mijn kilometerbudget afgaat, omdat jij zo laat was. Dus eigenlijk bof ik maar."
Tevreden kijk ik haar even aan, mijn werkwijze heeft haar dus blijkbaar milder gestemd. Voordat ik iets kan antwoorden, vervolgt ze: "Dus jij zult deze rit ook wel niet uitbetaald krijgen. En verder ga ik een klacht indienen bij Valys. Niet tegen jou, want jij hebt je best gedaan. Maar wel tegen jouw baas, want het is ongehoord dat hij deze rit zo slecht heeft ingepland. En het is ook ongehoord dat hij mij met zo'n busje op laat halen, in plaats van met een echte taxi. Ik wil voorkomen dat dit nog ooit kan gebeuren. De volgende keer wil ik weer gewoon een Maastrichts taxibedrijf. Dag chauffeur." En weg is ze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten