Cruise control

Ik ben er weer helemaal klaar voor, vandaag ga ik weer een dagje oefenen in het cruise control spelen. Volgens de planning krijg ik dadelijk een Volkswagen Caddy, waarin je behalve vier zitplaatsen ook nog een rolstoelplaats hebt. Fijne auto, maar zonder cruise control, dus zal ik zelf de snelheid vast moeten houden. En om een of andere reden valt me dat vies tegen. 

In de 37 jaar dat ik mijn rijbewijs heb, is het mij nooit opgevallen, maar ik schijn als chauffeur meer dan een ander te variëren in het gasgeven. Anders gezegd: ik heb een onrustige voet. Zegt men. Ik heb er zelf geen last van. Voorbeeld: op de autoweg probeer ik een vaste snelheid aan te houden, maar al gauw merk ik dat ik heel langzaam sneller ga rijden (wat een vreemde woordspeling ;) ). Dus minder ik het gas een klein beetje, om zo weer op het juiste tempo te komen. Of andersom, dan valt de snelheid een klein beetje terug en geef ik weer wat meer gas. Zo speel ik een beetje met dat gaspedaal. Het gaat daarbij niet om flinke tempoverschillen, meestal is het maar 2 of 3 km/u sneller of langzamer.  Dat merk je niet. 

O nee? Merk je dat niet? Dan moet je eens blinde mensen in de auto hebben, die voelen dat meteen en wijzen mij er ook op. "Chauffeur, kunt u die voet niet stilhouden? Zet dan de cruise control aan, dat rijdt veel rustiger." "Sorry mevrouw, die zit niet op deze auto. Maar ik doe mijn best." Vervolgens laat ik de auto maar gewoon zachtjes verder terugzakken, tot het moment dat ik in ga halen of van rijbaan wissel, dan is het logisch om een tempoverandering aan te brengen. 

Sinds ik een tijdje geleden van een niet-blinde mevrouw ook zo'n opmerking kreeg, is voor mij de maat vol. Ik zal die voet toch stil moeten kunnen houden? Dan ga ik maar net zo lang oefenen tot het me lukt. En dan komt het goed uit dat ik bij voorkeur niet in een Mercedes met cruise control rijd en dat de planning daar meestal rekening mee houdt. Want een Mercedes vind ik altijd te krap, dus niet fijn, ongeacht of het een A, een B of een E is. In een Mercedes is geen ruimte om je brood of wat drinken op te bergen, alles zit dicht bij de chauffeur en ik voel me in zo'n auto opgesloten. Ik wil ruimte om me heen. Daarom wil ik geen Mercedes. Het enige positieve aan zo'n auto vind ik de cruise control. Die doet wat elke cruise control doet, namelijk de auto op een vaste snelheid laten rijden. Maar daarnaast heeft de Mercedes een tempomat en dat is een werelduitvinding! Die zorgt ervoor dat je niet harder kunt dan een door jouzelf ingestelde snelheid. Zolang je daar maar onder blijft kun je inhouden of accelereren wat maar nodig is. Daarom zal ik in een Mercedes nooit geen snelheidsovertredingen maken. Maar zoals gezegd: de rest van de auto valt me zo tegen dat ik er weinig in rijd. 

Zolang niet elke auto standaard is voorzien van een cruise control (mét tempomat graag) zal ik dus zelf op mijn voet moeten letten. En dat is soms verdraaid lastig.