Overdruk

Het zal begin 2008 geweest zijn, schat ik zo, toen wij met de taxi zes weken lang dagelijks een mevrouw uit de omgeving van Oss naar het ziekenhuis in Hoogeveen (Drenthe) brachten. Daar kreeg ze hyperbare zuurstoftherapie. Twee uur therapie en vice versa 320 kilometer - met alle files erbij was dit voor die mevrouw een dagtaak en voor ons ook zo ongeveer. Onderweg was er dus tijd genoeg om alles  uit te leggen, want ik wilde natuurlijk precies weten wat dit nou weer voor een onbekend nieuw verschijnsel was. 

Twintig jaar eerder had mevrouw een borstamputatie gehad, die wond was nooit helemaal genezen. Dat komt vaker voor als iemand kanker heeft gehad, maar twintig jaar is toch wel heel erg lang. Van alles had ze geprobeerd, verschillende dermatologen hadden zich erover gebogen, en niks hielp. 
Maar... sinds kort was er zuurstoftherapie, dat was voor haar de laatste mogelijkheid. De zorgverzekeraar ging akkoord,  vervolgens waren er hele wachtlijsten bij de enige twee andere zuurstoftanks in Nederland: de ene bij het AMC in Amsterdam, de andere in Rotterdam aan de Maashaven. Zodoende kwam mevrouw in Hoogeveen terecht. 
Er ging mij iets dagen. "Wacht eens, zuurstoftank in de Maashaven? Is dat die decompressietank voor duikers met caissonziekte? Daar heb ik wel eens van gehoord."

Het bleek inderdaad dezelfde tank en hetzelfde principe te zijn. Inmiddels had men ontdekt dat het toedienen van zuivere zuurstof onder druk genezend werkt. De patiënten zitten in een grote cabine waarin de druk langzaam naar 2,5 bar wordt opgevoerd. Via een masker ademen ze zuivere zuurstof in. Door de hoge druk wordt de zuurstof ook getransporteerd naar plaatsen waar de bloedvaten erg slecht zijn, waardoor die delen van het lichaam ook de kans krijgen zich te herstellen. Maar ja, het was nog allemaal experimenteel en mevrouw was al blij dat haar zorgverzekering het risico aandurfde. Want het hielp wel heel goed, haar wond was zich al duidelijk aan het herstellen. 

Intussen zijn we 7,5 jaar verder en brengen we met onze taxi's dagelijks patiënten naar een van de vele centra voor hyperbare geneeskunde. Vanuit Oss en omgeving gaan we meestal naar Waalwijk of Arnhem, maar ik heb ook wel eens mensen naar Rotterdam gebracht. Het aantal centra is tegenwoordig niet eens meer gemakkelijk te googlen, want er zijn zowel ziekenhuizen als particuliere instituten die zich hiermee bezighouden. 
En waarom met de taxi? Patiënten zijn soms duizelig of heel erg moe als ze uit de tank komen, daarom geven alle verzekeraars een taxivergoeding bij deze therapie. 

En of het helpt? Nou en of! Soms kom ik later nog patiënten tegen, stuk voor stuk vertellen ze dat ze definitief van hun klachten af zijn.
De meeste mensen die deze therapie krijgen voorgeschreven hebben open wonden na een behandeling tegen kanker, of open wonden door diabetes. Er zijn ook andere redenen waarom deze therapie wordt toegepast, maar altijd komt het erop neer dat er in bepaalde delen van het lichaam meer zuurstof nodig is om een genezingsproces op gang te brengen. 

Nou blijft er nog één vraag over: waarom schrijf ik hierover? Dit past helemaal niet op mijn blog.
Klopt. Maar ik hoor zó vaak in mijn omgeving dat mensen niet weten wat dit is, of wat de enorme mogelijkheden van deze therapie zijn, daarom wilde ik het maar eens onder de aandacht brengen. 
Wie na kanker een open wond overhoudt, krijgt van de specialist automatisch een verwijzing naar de tank. Maar mensen met andersoortige open wonden, letsels, anaërobe infecties en noem maar op, kunnen er misschien ook baat bij hebben. Zij worden niet altijd automatisch verwezen. 

Ik ben geen medicus, alles wat ik hierboven heb geschreven heeft wat dat betreft ook geen waarde. Maar als je echt meer wilt weten, google dan eens op "hyperbare zuurstoftherapie".